Travma 6

Travma sonrası çocuklarla iletişim kuralları
-etkili iletişim becerilerini bilmeliyiz.
iletişimde bulunmayan paylaşımda da bulunmaz.Çocuk anlattıkça yaşadığını kolay kabul eder.
Paylaştıkça kendini iyi hisseder.
Olan bitene dair farklı bakış açısı edinebilirler.
Başkalarının benzer tepkilere sahip olduğunu bilmek,toparlanma sürecini hızlandırabilir.
Gelecekle ilgili daha olumlu bir bakış açısı geliştirebilir.
**Biri paylaşmak istemezse,kişi paylaşmaya ,yüzleşmeye hazır değildir.
Geleceğe dair bakış açısını negatif yönde olan umutsuz çaresiz bakışları değiştir.
Çocuklar kendileri ve özel yaşantıları hakkında konuşmaya alışık olmayabilirler.
Kendilerini ifade etmek için hiç cesaretlendirilmemiş olabilirler.Duygularını tanımlamakta zorlanabilirler.Travmatik olaydan bahsetmek onlara acı veriyor olabilir.
Yetişkinden korkuyor olabilir,onlara güvenmiyor olabilir.
Yetişkinlerin kendilerini anlamayacaklarını düşünüyor olabilirler.
Yetişkini üzmek veya endişelendirmek istemiyor olabilirler.
!!!Olaylarda çocuk yararı gözetilmeli.
Veliye olumlu durumları iletme alışkanlığı olmalı.
Babaların olduğu durumlarda çocuk yanlış ilişkilere girmiyor,annelerin köprü olması hissi iyi değil.
Kendini ifade için zamana ihtiyacı var.Kendini ifade etmesi için doğru yolu bulma için yardıma ihtiyacı vardır.
Bazı şeyler onlar için açıklığa kavuşturulması gerekir.
Genellikle aynı soru ve kaygılarla geri gelirler.Özel durumla ilgili şeyleri hatırlar.Öğretmen nasıl destek olacağını,kimden alacağını çocuğa anlatmalı.
Çocuğa yön vermeli.Okulda iş birliği mühim.Yardım isteme becerisi gelişmeli.

ÇOCUK SUSKUN İSE

Suskunluğuna saygı göster.Sabırlı ol,uygun fırsatları kolla.Her gün özel bir zaman belirleyerek çocuğa ayır.Çocuk hazır olduğunda konuşacaktır.Çocuğu söylemek istediğinden fazlasına zorlama.İletişim kurmak için konuşma dışında resim çizmek,uyun oynamak,dans etmek,şarkı söylemek gibi başka yollar bulmak gerekli.
İLETİŞİM
Aktif dinleme
Kişinin duygu ve düşüncelerini anladığını belli etme
Etkili geri bildirim
NASIL İLETİŞİM KURMALIYIZ?
Göz teması önemli.
Yüz yüze konuşun.
Yakın olmak için yere veya yanına oturun.
Yumuşak sesle konuşun.
Acele etmeyin.
Basit,anlaşılır bir dil kullan.
Dikkatli bir şekilde dinle.
Dinlediğini davranışlarınla belli et.
Açık uçlu sorular sor.
**ÇOCUĞUN NEYE İHTİYACI VAR
**DOĞRU İLETİŞİM
Empati kurun.
Sabırlı ve kabul edici olun.
Etkileşime önem verin.(İzin verirse dokunun,kişi buna açıksa omzuna elinizi koyun,gerekirse sarılın.)
Şaka yapın,gülümseyin.
Daha iyi anlamak için sorular sorun.
Gerçekçi ve belirli önerilerde bulunun.
İLETİŞİM ENGELLERİ

Düşünce,inanç,davranışlar,önyargılar —-sağlıklı iletişimi engeller.
Hemen yargılamak
Kişiyi tanıdığımızı düşünmek
Beklentimizin söyleneni yorumlamakta etkili olması
Kendimizi ifade etmekten kaçınmak,onun yerine anlaşılmayı beklemek
Konuştuğumuzda herkesin bizi anlayıp onaylaması ve paylaşmasını istemek
Kendi kişisel algımızın gerçek olduğuna inanmak



İlgili Yazılar
Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.Gerekli alanlar işaretlendi *