Biz aileler için de öğretmenler için cevabına göre sürecin önem arz ettiği bir soru bu.
Hayır diyebilmek için de çocuğu iyi gözlemlemek gerekir,çocukla ilgili net yargılarda bulunmak gerekir.
Evhamlanmak ,telaşlanmak değil de sürece başlamak ve yönetmek mühim.
Zaten çocuklarımız hepsi birbirinden farklı ,amacımız normalin dışında seyreden durumlarda da tanı konulması telaşı olmamalı.
Tanı konuldu ,öğretmen haberdar oldu. Tamam mı yani?Bitti mi her şey?
Asıl öğrenme güçlüğü sinyalleri varken okul öncesinde gerekli tedbirleri alacak öğretmenlere çocuğu emanet etmeönemli.
Zamanla geçer mi,biraz bekleyelim gibi algılar doğru değil.
Sadece gözlem de yeterli olmamalı çocuk nerede problem yaşıyor,ne yapılabilir,ne yapıldı ,nereye gelindi bu sorulara cevap bulabilmeli aile.
Diyelim ki okul öncesinde herkes çok pozitif davrandı ,iyi niyetle görmemezliğe verdi.
Çocuk birinci sınıfa geldi.Hayat boyu kullanacağı okuma yazma becerisinin öğrenilmesinde çocuk için sorunlar başlar.
Bu okuyamamak,yazamamak veya matematik becerileriyle kendini gösterebilir,tüm alanlarda da sorun olabilir.
Öğretmen öğrenme güçlüğü ile ilgili bilgisiz ve deneyimsiz ise çocuk ve akranları arasındaki uçurum arttıkça artar,öğretmen deneyimli ve yapacağı uygulamaların farkında ise çocuk ile akranları arasındaki uçurum azalır.
Tamamen biter diyemeyiz çünkü öğrenme güçlüğü hayatı boyunca olacak bir durum.Etkilerini ,çocuğun tepkilerini değiştirme şansımız var ama.
Çocuğa başarısızlık hissini yaşatmadan,kendi çapında bir başarı süreci oluşturarak çocuğu akademil süreçten uzaklaştırmamış oluruz.
Sınıflarda öğrenme güçlüğü yaşayan çocukların sayısı artmakta.
Bu konuda öğretmenlerin kaynakları okuması,kendini geliştirmesi lazım acilen.Bir çocuğun okula ,sınıfa ve derslere karşı tutumunu negatifleştirmek ve arkadaşlarında geride kalmış bir öğrenci görüntüsü oluşturmamak gerekli.
Öğrenme güçlüğü yaşayan çocuklar zekayla ilgili problem yaşamıyorlar,istekliler ama yaşıtları ile aynı tempoda ilerleyemiyorlar.Onları öğrenilmiş çaresizlik içine itmek veya itmemek öğretmenin elinde.Aileye rehber olacak da yine öğretmen.
okul öncesinde sol elini baskın kullanmak,bisiklet sürememek,ip atlayamamak,renkleri ayırt edememek,kelimelerdeki hecelerin yerlerini farklı söylemek,kavramları karıştırmak,yönleri karıştırmak,saati öğrenememek,ayakkabı bağcıklarını bağlayamamak,yürürken takılmak,geç konuşmak bizlerde “Acaba!!!” diye düşündürmeli.Aklımızda bir soru işareti bırakmalı.
