Yıllar önce İzmir’de bir konuda Bimer’e yazdığım için ilçe mem’den aranmış ve iş yükü çıkardığım için azarlanmıştım.Dün benzerini yaşadım yine bu kez de Ankara’da.
Ram’larda çalışan özel eğitim ve rehberlik öğretmenlerine verilen ,re’sen verilen iki uygulayıcı eğitimi ile ilgili özel eğitim uygulama okulunda çalışmama ve istekli olmama binaen acaba eğitime katılma hakkım olabiliyor mu diye dilekçe ile başvurdum.Genel müdürlükten arayan beyefendi kibar bir dille bana olmayacağına dair sitem dolu konuştu.Oysa ben şartları taşımamama rağmen ,gönüllü olarak kurumumdan eğitim alma şansım var mı,öğrenmek istedim.Yokmuş.Dilekçeme cevap vereceklermiş ben de iş yükü çıkardığım için özür diledim .Ayrıca arayıp benimle konuşurken ,hiçbir şey bilmeyen biriymişim gibi davranıldı.Acaba bu eğitimlere re’sen çıktığı için zorla gidenleri de arayıp konuşuyorlar mı?Merak içerisindeyim özel sektörde çalışan öğretmenler için kendi mesleki gelişimleri adına kurumları bir sürü çözüm üretirken Meb bu konuda sınırlamalar koydukça gerçekten istekli kaç kişi göz ardı ediliyor,FARKINDALAR MI?
Zor öğretmen olmak,istekli öğretmen olmak, yerinde saymamak için yollar aramak,gelişmek ,faydalı olmak….
Her şeye ve her sınırlandırmaya rağmen öğretmen olmak….
