Kapalı ve kalabalık ailelerde yetişen kişiler duygularını rahatça ifade etmekte zorlanıyorlar.Birilerine hizmet etmeye,birilerinin isteklerine göre yaşamaya alıştıkça içine konuşur hale geliyorlar.Ayrıca içten konuşmalar,niyet okumalara götürüyor kişiyi.Alınganlık,küsmeler de devamında süregeliyor.
Bu durum böyle devam ettikçe kısır döngü haline geliyor .İnsan kendi çocuklarını da böyle yetiştirmeye başlıyor.Konuşamayan anne konuşamayan çocuk yetiştiriyor.Konuşamayan baba kendi gibi bir çocuk yetiştiriyor.Bazen çocuk babanın halinden memnun olmadığını dile getiriyor ama yine onun gibi oluyor.
Son yıllarda insanlar kendilerindeki olumsuz kişilik özelliklerini düzeltmek adına adımlar atıyorlar.Bu bazen kitap okumak,bazen birini örnek almak,bazen bir eğitime katılmak bazen de bir terapiste başvurmak şeklinde oluyor.
Ben kendimde konuşamama durumunu fark ettikten sonra bunların hepsini de hayatıma soktum.
İstemediğime hayır diyebilmek,istediğimi belirtmek,kişilerin davranışına karşı sessiz kalmamak ,onların güdümünde yaşamamak adına atıyorum bu adımları.Bir arkadaşım kendinden bahsederken “O olmadan sudan çıkmış balık gibiydim ,ne yapacağımı bilmiyordum!” dedi kendi için.Evet konuşamamaların sonu birinin peşinden adımlar atmak gibidir isteyerek veya istemeyerek.
Ben de kendi kendime konuşmalar neticesinde bu işe dur demek istedim.Şu an değişiklikler için çaba sarf ediyorum.Uzman önerisi dinliyorum:
Senin için yapabileceğim bir şey var mı?
Bir isteğin var mı?
Ne hissediyorsun?
Duygularını benimle paylaşır mısın?
Seni ne mutlu eder?
gibi sorular sormayı deniyorum artık.
Aldığım cevaplara göre de hareket ediyorum.
Bunun yanısıra kendi istek ve duygularımı da dikkate alıyorum.
Muhataplarımla konuşuyor,arkasından veya içimden konuşmamaya özen gösteriyorum.Başkası bana mesafeli olmak istediğini hissettirdiğinde ben de ısrarcı olmuyorum artık.Zorla güzellik olmadığı gibi,zorla muhabbet de olmuyor.Hep peşlerinden koştukça kendimi anlamsız hissediyorum.Biri için anlam ifade etmek de her insanın isteği.Benim de isteğim bu.Anlam yüklenmediğinde bana,onların peşinden sürüklenmenin önemsiz olduğunu görüyorum artık.Kendime de çevreye de yukarıdan bakıyor,yorulmuyorum.Daha önceleri boşuna harcadığım enerjiyi kendime ve aileme harcıyorum.Yeni arkadaşlıklar kurmaya da çalışıyorum.Yeni ilişkilere şans vermek gerekli.Böylesi en doğru şey.:))
