Arkadaşlık kurduğumuz ama bazı sebeplerden uzaklaşmayı seçtiğimiz insanlar olur.Uzaklaşmamızda birçok neden olabiliyor.Bu kendimizden veya onlardan kaynaklanabiliyor.
Arkadaşlık yaptığımız dönemin hürmetine arkadan konuşmalarımızın bir sınırı olmalı,diye düşünüyorum.Ben korkularımı,kaygılarımı,üzüntülerimi paylaşırken onların bana ithamlarda bulunması çok acı.
Onların kişiliğine hakaret niteliği taşıyacak,onlarla ilgili kesin yargı oluşturacak sözler kullanmamak sadece arkadaşlıktan uzaklaşma sebebini paylaşmak doğru olur.(Paylaşmamak en iyisi de bazen insan içinde tutsa dayanamaz hale gelebiliyor,konuşsa rahatlayabiliyor.)Paylaşmak derken herkesle paylaşmak değil tabii ki.Yakın olan isimlerle konuşup,onların da bakışıyla kendi yanlışlarını fark etmek bir nevi günah çıkarmak.
Kişi her kurduğu arkadaşlıktan bittiğinde ders çıkarmalı.Kendi hatalarını fark ederek sonrasında yapmamalı.Arkadaşlıkta ne istediğini de iyi bilmeli.Tecrübe edinmek kolay iş değil.Bazen arkadaşlık kurma niyetinizi tam belirlemeden balıklama atlamamalısınız.Siz kendinizi arkadaşlığa kaptırmışken karşı taraf sizin için iyi şeyler düşünmüyor veya iyi niyetler beslemiyor olabilir.
Ne mi öğrendim?
Ben açıkçası sevdiğim için bana ters gelen şeyleri göz ardı ederdim.
Yanlışlıkla yaptığını düşünür,sevdiğim için bahaneler üretirdim.Kibarca uyarsam da dikkate alınmazdım.
Şimdi bana göre yanlış yapılan şeyleri göz ardı etmemeyi öğrendim.
Bakıyorum ikinci ve üçüncü oluyor ,bilinçli yapıldığını düşünüyor,uzaklaşıyorum.
Bana her söylediklerine inanırdım ,şimdi insanların anladığı kadarını anlattığını, işine geleni anlattığını veya yalan söylediğini aklımda bir yerde tutuyorum.
Beni yanında sadece işine geldiği için tutan insanlarla da olmak istemiyorum.
Beni geçirdiğimiz onca zamana rağmen tanımayanlarla da olmak istemiyorum.
Beni hiç olmadık insanların lafıyla suçlayanları da istemiyorum.
İnanmaması gereken insanların lafına inanıp,bana inanmayanları da istemiyorum.
Benim paylaştıklarımı başkalarıyla paylaşanlarla da olmak istemiyorum.
Benim özelimi onlar başka birine söylerken,benim konuştuğum genel ifadeler için beni yaftalayanları da istemiyorum.
Kendi istediği kişiyle olurken,kendi istediğini konuşurken benim üzerimde devamlı kontrol kurmak isteyenleri de istemiyorum.
Benim arkadaşlık kurmak istediğim insanlarla ilgili kötü yorum yapanları da istemiyorum.
Kulağıma gelen her söze inanmıyorum.Konuşulanların farklı açılarını görmeye çalışıyorum.
Kendim tanıyıp,kendim şans vermek istiyorum.
Bir kenara da çekilmek istemiyorum,bana da arkadaşlık adına şans vermelerini istiyorum.
Kimin yıldızının kiminle barışacağını bilemeyiz.
Arkadaşlık kurmaktan hem korkuyorum,hem korkmuyorum,sadece artık daha temkinli ve dikkatli olmam gerektiğini düşünüyorum.
Seven sevdiğini incitmez,seven sevdiği gibi olmaya çalışır,seven sevdiğinin niyetinin kötü olmadığını bilir.
Bunlar yoksa sevgi yoktur sevgi yoksa arkadaşlık da yalandır.
