Ben hal hatır sorunca bana halimi hatrımı soran ,ben gülümseyince gülümseyen ,ben yüzüne bakınca yüzüme bakan insanlarla vakit geçirdiğim için üzülüyorum,kendime kızıyorum…
Niye ki?Benim de ilgi görmeye ihtiyacım yok mu?
Hep ben mi ilgi göstereceğim?
Hep ben mi ilk adımı atacağım?
İlk adım atma durumu neden benim görevim haline geldi?
Son günlerde yine buna benzer bir durum var ve ben gidip adım atmak istemiyorum.Beni seven ,değer veren var ise adım atmalı.
