Eski okulum için de sınıfım için de gereken çabayı göstermeyi seven bir öğretmendim. Bu işi yapmayayım demek yerine “Ben yaparım.” derdim. Bunu da herkes bilirdi. Bu arada da merkezi ve mahalli eğitimlere de başvurur, çıkanlara büyük bir heyecanla giderdim. Çankaya, Yenimahalle ve Etimesgut’taki birçok eğitime katıldım, bilgimden istifade etmek isteyen birçok arkadaşa öğrendiklerimi anlattım. Bazı eğitimlerden öğrendiklerimi bloğuma da ekledim. Bu sene farklı bir ildeyim. Eski okulumda bir öğretmen arkadaşım da eğitimlere katılmayı değerli ve gerekli buluyor. Bu sene “OLUMLU DÜŞÜNCE ” eğitimine katılmış, Zuhal ÇİLEZ hocamız veriyor Etimesgut RAM’dan. Çok faydalı bir eğitim.. Müdür bey, hocamızın eğitime katılmasını istememiş sanırım. “Aysel Hocayı gönderdik sizi de gönderelim. ” demiş şakayla karışık.. Bunu hocamız bana iletince çok üzüldüm. Ben okuluna aidiyet hisseden biriydim. Ayrıca eğitimlere gittiğim günler toplu taşıma kullandığım için daha yorucu ve stresli de geçiyordu. Okula keyfi gitmemek için gayret etmiyordum yani.
Eğitimlere gittiğim için müdür beyin tayinimden memnun olmuş olması çok üzücü. Umarım kimler aidiyet hissediyor, kimler hissetmiyor ona da dikkat ediyordur okulunda. Eğitimler öğretmenlerin mesleki gelişimi için ,tükenmişlik hissetmemeleri için gerekli. Bir idareci de eğitimlere bu gözle bakmalı. Öğretmenleri okula gelen, okula gelmeyen diye ayırmak yerine kim neyi işlevsel yaptığına dikkat etse idareciler daha iyi olur her şey…
