Bir dönemin ardından

Bir dönemin ardından

Aynı okulda sekiz yıl görev yaptıktan sonra yeni bir okula atanmak hiç kolay değilmiş. Eski okulunun duvarlarını, dolaplarını bile özlüyor insan. Alışmak ne beter bir şeymiş. Alıştığın şeyleri özlemek… Alıştığın düzeni özlemek. Alıştığın kişileri özlemek…

Sudan çıkmış balık gibiyim aylardır. Yeni okulumda çoğu kişi yeni insanlara karşı temkinli. Zaten son yıllarda herkes kepenkleri kapatmış durumda yeni ilişkilere, yeni temaslara. Tükenmiş insanlar, tükenen duygular..Durum böyle olunca Ankara’daki arkadaşlarıma olan özlemim kat kat artıyor. Onlarla muhabbeti, göz temasını çok özlüyorum.

Sabahları Yasemin Hocam ve Sevgi Hocamla öğretmenler odasında kısa bir süreliğine de olsa sohbet edebilsem..Elif ve Sibel Hocamlarla ayaküstü sohbet etsem.. Sibel Hocamla sahne arkasında çalışıp, onunla bazı meseleleri konuşabilsem..Nilgün Hocamın dokunduğu sahneleri izlesem… Hosteslerimizle hal hatır sorup sohbet etsem.. Öğrendiklerimi anlatsam Kubra’ya, bir merhaba deyip konuşacak bir sürü şey bulsam…Sema kahve yapsa, meselelere farklı yerlerden bakarak konuşsak.. Figen Hocamla birçok şeyi konuşsam..Derya Hoca, Ayşegül Hoca, Selma Hoca ve Hatice Hoca ile bir sürü meseleyi konuşsam…Elif ile Hediye ile aynı sınıfta çalışıp ,güven içinde hissetsem kendimi…Reyhan’a Özlem’e bir şeyler desem.. Sümeyye’nin iletişimini görsem..Çiğdem Hocamın güzel yüzünü görsem..Velilerimle sohbet etsem. Ail Bey’e hal hatır sorsam. Birgül Hocamın inceliğiyle karşılaşsam..Mehmet Hocamla ciddi meseleleri konuşsam..İdarecilerimle -Ergün Müdürüm- Hatice Hocam- Selçuk Hocam- okula dair detayları konuşup dikkate alınsam…Cezmi Hocamla, Fatih Güralp Hocamla sohbet etsem.. Atike Hocama hal hatır sorsam..Esra ile konuşsam ordan burdan…Yeşim’ e bir şeyler desem.Nuray Hocamla muhabbet etsem. Nalan Hocamla konuşsam.Saniye Hanıma günyadın desem. Tülay Hocamla ordan burdan sohbet etsem.Güneş Hocamdan yaşama dair ümit alsam, pozitiflik alsam..Merve’ yi görsem, danışsam, gösterdiği yolları not alsam..

Velhasıl oradaki Aysel HOCA olsam..

Burada ne olduğumu da bilmiyorum.. Heves etmeli miyim, etmemeli miyim bilmiyorum.. Tanımıyorum.. Neyin ne için denildiğini, ne için yapıldığını bilmiyorum. Anlamıyorum.

Eski okulumdaki okul için bir şeyler yapma gayretim burada işe yarayacak mı bilmiyorum..Bir adım ileri, iki adım geri gidip duruyorum.. Ait hissetmiyorum..

Bir günaydın, bir merhaba, bir tebessüm istiyorum…

İlgili Yazılar
Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.Gerekli alanlar işaretlendi *