Sohbet etmek istediğim anlar oluyor.İçimdeki sıkıntıyı anlatmak,derdi söylemek bir nevi deşarj olmak istediğim anlar …Karşımdakinin ilgisiz duruşu,dinlemek istemeyişi,umrunda değilmiş gibi davranışı,ağından kelimelerin çıkmayışı ya da zar zor çıkışı beni öyle demorolize ediyor ki…
Bazen size sıkıntıyla gelen insanları can kulağıyla dinleyin.O an onların “dinlenilmek ” en büyük arzusu.Çözüm sunmanız veya sunmamanız önemli değil aslında.Canı gönülden dinleyip onun yanında olduğunuzu hissettirmeniz yeterli olacak.
“Kafam yerinde değil.işlerim yoğun,sana ne diyeceğimi düşünüyordum “cümleleriyle ona karşı ilgisiz umarsız duruşunuzu anlatamazsınız.Ya dinlersiniz ya da…
