Kendini dev aynasında gören,kendi hatalarını normalmiş gibi algılayan hem suçlu hem güçlü insanlar canımı sıkıyor.
Kendi ne yaparsa yapsıntrafı görmezden gelinsin isteyen bu tipler,beklentileri karşılanmayınca söyleniyor,laf ediyor,trip atıyor.
Aslolan kendine yapılmasını istemediğini başkasına da yapmamak değil mi?
Nedir bu “Ben yaparım ,ben ederim.” hali?
Ah bu bencillik her tarafı sardı.Diğergam oldukça benciller mi sarıyor etrafı?
Bizler bir zincirin halkalarından biri olarak gördüğümüzde kendimizi her şey daha güzeldi.Şimdi “önce ben” demenin daha da ötesinde şeyler yaşanıyor.
Ben karamsar düşünmek istemiyorum ama tüm hakkı kendinde gören kişilerle muhatap oldukça boşuna çırpınıyormuşum gibi geliyor bana .
Diğergam oldukça,diğergam olanlarla oldukça hayat keyifli.
Diğergam sadece az kişi olursa üzerlerindeki yük arttıkça artıyor,bu da ruhsal yorgunluk,kırgınlık oluşturuyor.
